|
| |
| |
كاهش مواد مصرفیبهبود
محصول نوع الف: تمركز مواد خام
|
|
|
طریقه دسترسی:
|
طراحی و کپی رایت توسط دانشگاه فنی وین,
مؤسسه طراحی مهندسی - اکودیساین
|
استفاده از مواد بازیافت شده، تقاضا برای مواد اولیه را كاهش می‌دهد و نیز میزان ضایعات را در فرایند تولید، به حداقل می‌رساند. جریان كل مواد مورد نیاز برای محصول نیز به این ترتیب كاهش پیدا می‌كند. بعلاوه، مصرف سرتاسری از منابع برای تولید مواد بازیافت شده معمولاً بطور قابل توجهی كمتر از میزان مواد اولیه برای تولید همان میزان محصول می‌باشد (مانند مس، آلومینیوم). به منظور اطمینان پیدا كردن از وجود خواص مورد نیاز برای مواد، اگر نیاز بود میتوان قسمت مناسبی از مواد جدید را هم اضافه نمود.
اگر در تولید و ساخت هر یك از اجزاء سازنده یك محصول از یك ماده انحصاری، موفقیتی حاصل شود، این اصل می‌تواند سهم مهمی در چرخه بسته مواد داشته باشد (بازیافت). این هدف بنا به دلایل عملكردی، استحكامی و نظایر آن در همه موارد، به روشنی و وضوح درك نمی‌شود. با این وجود باید اجزاء سازنده یك ماده تك را در هر كجا كه امكانپذیر بود، ترجیح داد.
هر چه موادی كه در یك محصول بكار گرفته می‌شوند، كمتر باشد، منابع كمتری را هم باید در فرایند تولید مورد استفاده قرار داد. بنابراین هدف، باید تا آنجا كه امكان دارد استفاده از مواد كمتر باشد. البته، باید نیازهای استحكام و پایداری و عمر بیشتر برای خدمت را هم مدنظر داشت. یك طراحی كه حداكثر استحكام را در نظر دارد از قسمتهای انفرادی و اجزاء سازنده محصول وبهره‌وری هدف‌دار از مواد تشكیل می‌گردد.
یك بررسی مهم طراحی ساختاری با نگاهی به عملكردهای مورد نیاز، منتج به یك ساده‌سازی قابل توجه می‌شود كه توسط ادغام عملكردها صورت می‌پذیرد. تركیب چندین عملكرد در یك جزء سازنده نه تنها مصرف مواد را كاهش می‌دهد بلكه سواركاری و جداسازی قطعات را كه در قسمتهایی با اتصال كمتر وجود دارند، آسان می‌سازد.