|
| |
| |
كاهش مصرف انرژی در فرایند تولیدبهبود
محصول نوع ب: متمرکزسازی تولید
|
|
|
طریقه دسترسی:
|
طراحی و کپی رایت توسط دانشگاه فنی وین,
مؤسسه طراحی مهندسی - اکودیساین
|
نوع و گونه تكنولوژی تولید، تأثیری قطعی و مسلم بر روی مصرف انرژی در عمل‌آوری یك محصول دارد. گزینش تكنولوژیهای سازگار با تولید در به حداقل رساندن تقاضای انرژی سهم مؤثری دارد. مقصود و هدف، آنالیز مصرف انرژی مراحل انفرادی تولید بوده و براساس این دانش، كارآمد ساختن عمل‌آوری یك محصول تا آنجا كه امكان دارد، می‌باشد. این جنبه را باید هنگام تصمیم‌گیری در مورد تكنولوژی یك تولید معین، در نظر داشت. در اغلب موارد، برای انرژی معادل با مراحل انفرادی تولید، ارزشهای استانداردی وجود دارد (مثل فرآوری پلاستیك).
علاوه بر بكارگیری تكنولوژیهای كارآمد انرژی، یك طراحی فرآوری مطلوب و بهینه شده كمك مؤثری در كاهش مصرف انرژی كرده كه به نوبه خود اثرات و تصادمات محیط زیستی را كه با تولید انرژی ایجاد شده‌اند و در فرآوری تولید وجود دارند، كاهش می‌بخشد، می‌توان ذخیره‌ها را از طریق كنترل ثابت و به حدمطلوب رساندن پارامترهای فرآوری (مثل درجه حرارت، مقدار مواد كه كی استفاده شده و غیره) و با بكارگیری روش كنترل كامپیوتری شناسایی نمود.
با یك نظریه انرژی قابل حفظ و نگهداری، تأمین استفاده از منابع انرژی قابل بازیافت هم چون انرژی خورشیدی، توده‌زیستی، قدرت برق آبی؛ انرژی باد و انرژی زمین گرمایی، ضروری و لازم‌الاجرا می‌باشد. اگرچه در این زمینه باید به یاد داشت كه این منابع طبیعی را نباید چون قابل بازیافت هستند و تنها در حوزه تولید مجدد خود توانایی دارند، بیش از حد مورد استفاده قرار داد. بنابراین، مطلب كارآمد بودن و كافی بودن انرژی، فاكتور مهمی در زمینه مواد قابل بازیافت می‌باشد. بهمین نحو، اثرات محیط زیستی كه با بكارگیری منابع انرژیهای قابل بازیافت بوجود آمده‌اند، نباید از نظر پنهان داشت.
استفاده از منابع انرژی قابل بازیافت بطور خیلی واضح به استفاده از منابع انرژی كه در محل در دسترس می‌باشند، مربوط می‌شود. بدین ترتیب، استفاده از توده‌زیستهای موجود در محل، مسافت كشش را كاهش داده، در نتیجه مصرف منابع انرژی فسیلی برای انتقال توده زیستها هم كاهش پیدا می‌كند.
یك شرط ضروری و مهم برای كاهش مصرف كلی انرژی در مكان تولید، متشكل از آنالیز جریانهای انرژی و هزینه‌های وابسته به آن می‌باشد. این منتج به یك ارزیابی از ذخیره‌های بالقوه می‌شود كه همچون یك مبنا و پایه برای سنجشهای هدفدار عمل می‌كنند. این سنجشها تا حد زیادی بستگی به نوع و میزان انرژی مورد نیاز دارد. یك طریقه ممكن برای كاهش مصرف كلی انرژی، شامل فروریزش استفاده از گرما در سطوح مختلف درجه حرارت، و طریقه برای تولید گرما و الكتریسیته می‌باشد. با استفاده مجدد دیگر استفاده از سیستمهای تركیبی قدرت و گرما (CHP) از گرمای هدر رفته در سطوح مختلف گرمای فرایند، به بیش از 80% می‌رسد.